• Legendy Realu Madryt zremisowały 3:3 z legendami Borussii Dortmund w dzisiejszym meczu Corazón Classic Match. Dla Królewskich gole zdobyli Julio Baptista po asyście Marcelo, Toni Kroos z rzutu karnego – po faulu na Marcelo – oraz Raúl, któremu dogrywał Raphaël Varane. Dla zespołu z Dortmundu trafiali Bender, Barrios i Amoroso.

    Na murawie mogliśmy zobaczyć także takie nazwiska jak Pepe, Roberto Carlos, Míchel Salgado, Kiko Casilla, Raúl Bravo czy Esteban Granero, a w drużynie gości wystąpił również Łukasz Piszczek. To był przyjemny, pełen wspomnień mecz, który na pewno sprawił radość kibicom obu drużyn.
    Legendy Realu Madryt zremisowały 3:3 z legendami Borussii Dortmund w dzisiejszym meczu Corazón Classic Match. Dla Królewskich gole zdobyli Julio Baptista po asyście Marcelo, Toni Kroos z rzutu karnego – po faulu na Marcelo – oraz Raúl, któremu dogrywał Raphaël Varane. Dla zespołu z Dortmundu trafiali Bender, Barrios i Amoroso. Na murawie mogliśmy zobaczyć także takie nazwiska jak Pepe, Roberto Carlos, Míchel Salgado, Kiko Casilla, Raúl Bravo czy Esteban Granero, a w drużynie gości wystąpił również Łukasz Piszczek. To był przyjemny, pełen wspomnień mecz, który na pewno sprawił radość kibicom obu drużyn.
  • Dzięki za wszystko Luka.
    Kiedyś musiało to nastąpić.
    Legendy odchodzą ale to wciąż Wielki Real Madryt.
    P.S.
    Oby Carvajal dobił do " siódemki"
    Dzięki za wszystko Luka. Kiedyś musiało to nastąpić. Legendy odchodzą ale to wciąż Wielki Real Madryt. P.S. Oby Carvajal dobił do " siódemki" 🏆😁
  • ⚪️• Real Madryt pożegnał dzisiaj swoje legendy.

    • Carlo Ancelotti:

    “Hala Madrid y nada más. Kocham Was. Żegnajcie.”

    • Luka Modrić:

    “Mój ostatni taniec w barwach Realu Madryt to udział w Klubowych Mistrzostwach Świata. Zrobimy wszystko, co w naszej mocy, by przywieźć to trofeum do Madrytu i wspólnie z Wami je świętować.”

    “Wygrałem wiele trofeów, ale moim najpiękniejszym zwycięstwem jest Wasza miłość.”

    “Nie płaczmy, że to koniec. Cieszmy się, że ta historia się wydarzyła.”
    ⚪️• Real Madryt pożegnał dzisiaj swoje legendy. 🇮🇹• Carlo Ancelotti: “Hala Madrid y nada más. Kocham Was. Żegnajcie.” 🇭🇷• Luka Modrić: “Mój ostatni taniec w barwach Realu Madryt to udział w Klubowych Mistrzostwach Świata. Zrobimy wszystko, co w naszej mocy, by przywieźć to trofeum do Madrytu i wspólnie z Wami je świętować.” “Wygrałem wiele trofeów, ale moim najpiękniejszym zwycięstwem jest Wasza miłość.” “Nie płaczmy, że to koniec. Cieszmy się, że ta historia się wydarzyła.”
  • Legendy Realu wygrały z Legendami Barcelony. Mecz rozgrywany był w Meksyku.

    Ktoś słyszał o tym meczu? Ja kompletnie nic
    Legendy Realu wygrały z Legendami Barcelony. Mecz rozgrywany był w Meksyku. Ktoś słyszał o tym meczu? Ja kompletnie nic
  • Zapomniana legenda #1

    Cześć chciałbym was zaprosić do mojej serii gdzie na grupę będę wstawiał właśnie opisy zapomnianych Legend Realu Madryt

    Jose Martinez Sanchez znany również ,,Pirri"

    Defensywny pomocnik

    Grał w latach 1964-1980

    Zapomniana legenda nie dotyczy tylko kibicom Realu Madryt, ale też z całego świata. Można też określić, że to są legendy, które nie mają/lub znikomej medialnej uwagi ani reportaży. Przyjrzymy się obecnemu honorowemu prezydentowi Królewskich.

    Pirri urodził się 11 marca 1945 roku w Ceuta (eksklawa na terytorium Maroka). Zacznę od tego, skąd się wzięło przezwisko - Pirri. W młodości Hiszpan uwielbiał grać z kolegami z sąsiedztwa, którzy nadali jemu przezwisko Pirri.
    Karierę zaczynał jako ofensywny pomocnik w rodzimym klubie Atletico Ceuta. Rok później (w 1963 roku) przeszedł do Granady. Następnie w 1964 roku Real Madryt i Espanyol postanowili zawalczyć o Pirri, który ostatecznie wybrał grę u Królewskich. Debiut w barwach Los Blancos miał miejsce 8 listopada 1964 roku, przeciwko FC Barcelonie. Początkowo w szatni zwracali się do niego Martinez, ponieważ w latach 60' ksywy nie były brane na poważnie.
    Świetne występy Hiszpana zostały zauważone, a sam piłkarz stał się ulubieńcem kibiców. Hiszpan mimo był na pozycji defensywnego pomocnika, często grał ofensywnie. Był zawodnikiem, który starał się poświęcić dla drużyny. Mecz finałowy z Pucharu Zdobywców Pucharów był to właśnie przykład poświęcenia Pirri dla drużyny. Real Madryt zmierzył się z Chelsea Londyn w 1971 roku i podczas finałowego spotkania Pirri doznał poważnej kontuzji obojczyka. Mimo silnego bólu był w stanie rozegrać całe spotkanie. Mecz zakończył się remisem (1:1), a sędzia zadecydował rzutem monetą, czy mecz będzie powtórzony? Ostatecznie podjęto decyzję, że odbędzie się powtórny mecz Realu Madryt z Chelsea. Problem był taki, że przepis mówił, że mecz odbędzie się za 2 dni i muszą być takie same składy jak z pierwszego meczu. Wszyscy zastanawiali się, czy Pirri jest w stanie wrócić na powtórny mecz? Pirri zaskoczył wszystkich i zagrał cały mecz w temblaku. Real niestety przegrał spotkanie 1:2.
    Pirri był zdecydowanie nieustępliwym i walecznym piłkarzem, a kolejny przykład jak Hiszpan rozegrał mecz finałowy Pucharu Hiszpanii z Atletico Madryt z złamaną szczęką. Lekarze namawiali go do zejścia z boiska, ale Hiszpan postanowił dalej grać. Real Madryt zremisował z Atletico (0:0) i wygrał w karne (Pirri trafił z serii rzutów karnych).
    Rok 1980 był końcem przygód Pirri w barwach Królewskich, ale Hiszpan chciał jeszcze grać i przeniósł się do meksykańskiego klubu Puebla. Pirri grał przez 16 lat w Realu Madryt, a kapitanem był w latach (1976-1979), a jego kapitańskim następcą został Santillana. W 12 sierpnia 1982 roku postanowił zakończyć karierę w wieku 37 lat.
    Po zakończeniu kariery piłkarskiej Pirri postanowił studiować w Meksyku i zostać lekarzem. Obronił pracę doktorską na temat ,,Morfogeneza stawu biodrowego w ludzkim embrionie". W 1996 roku za czasów prezydentury Lorenzo Sanza, który zatrudnił Pirri na stanowisko lekarza RM. Następnie Sanz mianował Hiszpana na dyrektora technicznego Los Blancos, a potem w 1999 Pirri został dyrektorem generalnym. Pirri interesował się piłkarzami takimi jak Henry, Zidane, Cafu czy Trezeguet. Hiszpan był odpowiedzialny za transfery takie jak: Mijatović, Suker, Seedorf, Roberto Carlos, Panucci, Illgner, Morientes, Salgado czy Helguera. Pirri nie mógł się dogadać z Jose Antonio Camacho, który po krótkim czasie poddał się do dymisji z funkcji trenera Królewskich.
    Przygoda Pirri z Realem jako działacz zakończyła się w 2000, kiedy ujawniono jego opis ówczesnych zawodników, których opisał krytycznie oraz plan zastąpienia ich innymi zawodnika. Skompromitowany Pirri poddał się do dymisji.
    Wiele lat później Pirri powrócił do RM w 2023 roku jako nowy honorowy prezydent Królewskich. Zastąpił zmarłego w tym roku Amancio Amaro.

    Jak grał Pirri?

    Hiszpan był piłkarzem wielopozycyjnym. Większość czasu grał jako defensywny pomocnik, a w nagłych sytuacjach jako obrońca i napastnik. Pirri był bramkostrzelnym pomocnikiem, który potrafił strzelać pięknych bramek zza pola karnego. Poza bramkami Hiszpan był nieustępliwym, walecznym piłkarzem, twardzielem. Pirri posiadał inteligencji taktycznej, która pozwalała mu na czytanie gry.
    Pirri nosił wymieniał się numerami koszulki: 4, 8 i 9.

    Osiągnięcia:
    10x Mistrz Hiszpanii
    4x Puchar Króla
    1x Puchar Mistrzów (1966)
    1x Puchar Interkontynentalny
    2x Puchar UEFA

    Według transfermarkt (pamiętajcie, że być może asysty kiedyś nie były zaliczane:
    Występy: 513
    Gole: 156
    Asysty: 4
    Żółte kartki: 10
    Czerwone kartki: 1

    Dlugo szukałem tcyh informacji mam nadzieję że pisanie tego nie poszło na marne
    Zapomniana legenda #1 Cześć chciałbym was zaprosić do mojej serii gdzie na grupę będę wstawiał właśnie opisy zapomnianych Legend Realu Madryt Jose Martinez Sanchez znany również ,,Pirri" Defensywny pomocnik Grał w latach 1964-1980 Zapomniana legenda nie dotyczy tylko kibicom Realu Madryt, ale też z całego świata. Można też określić, że to są legendy, które nie mają/lub znikomej medialnej uwagi ani reportaży. Przyjrzymy się obecnemu honorowemu prezydentowi Królewskich. Pirri urodził się 11 marca 1945 roku w Ceuta (eksklawa na terytorium Maroka). Zacznę od tego, skąd się wzięło przezwisko - Pirri. W młodości Hiszpan uwielbiał grać z kolegami z sąsiedztwa, którzy nadali jemu przezwisko Pirri. Karierę zaczynał jako ofensywny pomocnik w rodzimym klubie Atletico Ceuta. Rok później (w 1963 roku) przeszedł do Granady. Następnie w 1964 roku Real Madryt i Espanyol postanowili zawalczyć o Pirri, który ostatecznie wybrał grę u Królewskich. Debiut w barwach Los Blancos miał miejsce 8 listopada 1964 roku, przeciwko FC Barcelonie. Początkowo w szatni zwracali się do niego Martinez, ponieważ w latach 60' ksywy nie były brane na poważnie. Świetne występy Hiszpana zostały zauważone, a sam piłkarz stał się ulubieńcem kibiców. Hiszpan mimo był na pozycji defensywnego pomocnika, często grał ofensywnie. Był zawodnikiem, który starał się poświęcić dla drużyny. Mecz finałowy z Pucharu Zdobywców Pucharów był to właśnie przykład poświęcenia Pirri dla drużyny. Real Madryt zmierzył się z Chelsea Londyn w 1971 roku i podczas finałowego spotkania Pirri doznał poważnej kontuzji obojczyka. Mimo silnego bólu był w stanie rozegrać całe spotkanie. Mecz zakończył się remisem (1:1), a sędzia zadecydował rzutem monetą, czy mecz będzie powtórzony? Ostatecznie podjęto decyzję, że odbędzie się powtórny mecz Realu Madryt z Chelsea. Problem był taki, że przepis mówił, że mecz odbędzie się za 2 dni i muszą być takie same składy jak z pierwszego meczu. Wszyscy zastanawiali się, czy Pirri jest w stanie wrócić na powtórny mecz? Pirri zaskoczył wszystkich i zagrał cały mecz w temblaku. Real niestety przegrał spotkanie 1:2. Pirri był zdecydowanie nieustępliwym i walecznym piłkarzem, a kolejny przykład jak Hiszpan rozegrał mecz finałowy Pucharu Hiszpanii z Atletico Madryt z złamaną szczęką. Lekarze namawiali go do zejścia z boiska, ale Hiszpan postanowił dalej grać. Real Madryt zremisował z Atletico (0:0) i wygrał w karne (Pirri trafił z serii rzutów karnych). Rok 1980 był końcem przygód Pirri w barwach Królewskich, ale Hiszpan chciał jeszcze grać i przeniósł się do meksykańskiego klubu Puebla. Pirri grał przez 16 lat w Realu Madryt, a kapitanem był w latach (1976-1979), a jego kapitańskim następcą został Santillana. W 12 sierpnia 1982 roku postanowił zakończyć karierę w wieku 37 lat. Po zakończeniu kariery piłkarskiej Pirri postanowił studiować w Meksyku i zostać lekarzem. Obronił pracę doktorską na temat ,,Morfogeneza stawu biodrowego w ludzkim embrionie". W 1996 roku za czasów prezydentury Lorenzo Sanza, który zatrudnił Pirri na stanowisko lekarza RM. Następnie Sanz mianował Hiszpana na dyrektora technicznego Los Blancos, a potem w 1999 Pirri został dyrektorem generalnym. Pirri interesował się piłkarzami takimi jak Henry, Zidane, Cafu czy Trezeguet. Hiszpan był odpowiedzialny za transfery takie jak: Mijatović, Suker, Seedorf, Roberto Carlos, Panucci, Illgner, Morientes, Salgado czy Helguera. Pirri nie mógł się dogadać z Jose Antonio Camacho, który po krótkim czasie poddał się do dymisji z funkcji trenera Królewskich. Przygoda Pirri z Realem jako działacz zakończyła się w 2000, kiedy ujawniono jego opis ówczesnych zawodników, których opisał krytycznie oraz plan zastąpienia ich innymi zawodnika. Skompromitowany Pirri poddał się do dymisji. Wiele lat później Pirri powrócił do RM w 2023 roku jako nowy honorowy prezydent Królewskich. Zastąpił zmarłego w tym roku Amancio Amaro. Jak grał Pirri? Hiszpan był piłkarzem wielopozycyjnym. Większość czasu grał jako defensywny pomocnik, a w nagłych sytuacjach jako obrońca i napastnik. Pirri był bramkostrzelnym pomocnikiem, który potrafił strzelać pięknych bramek zza pola karnego. Poza bramkami Hiszpan był nieustępliwym, walecznym piłkarzem, twardzielem. Pirri posiadał inteligencji taktycznej, która pozwalała mu na czytanie gry. Pirri nosił wymieniał się numerami koszulki: 4, 8 i 9. Osiągnięcia: 10x Mistrz Hiszpanii 4x Puchar Króla 1x Puchar Mistrzów (1966) 1x Puchar Interkontynentalny 2x Puchar UEFA Według transfermarkt (pamiętajcie, że być może asysty kiedyś nie były zaliczane: Występy: 513 Gole: 156 Asysty: 4 Żółte kartki: 10 Czerwone kartki: 1 Dlugo szukałem tcyh informacji mam nadzieję że pisanie tego nie poszło na marne
  • KRÓLEWSKIE LEGENDY #1


    Wczoraj Mineła 33 rocznica śmierci legendy Los Blancos.

    JUANITO
    (Juan Gomez Gonzalez)

    ur. 10 listopada 1954r.

    NAPASTNIK

    Atletico Madryt (1972-1973)
    Burgos CF (1973-1977)
    Real Madryt (1977-1987)
    Malaga (1987-1989)
    Los Boliches 5 spotkań (1991)

    Juanito urodził się 10 listopada 1954 roku w Maladze. Swoją karierę rozpoczął w lokalnym klubie Atletico Madryt. Kiedy miał 23 lata, trafił do Realu Madryt. Utalentowany Juanito szybko stał się ulubieńcem kibiców Los Blancos.

    Juanito był znany z twardej gry oraz nie uznawał kompromisów. Jego charakterystycznym gestem było trzymanie palca w górę, co symbolizowało determinację i walkę do samego końca.

    SZALONY MARAVILLA

    Kibice mocno cenili Juanito i uważali go za lidera na boisku. W 1978 roku napastnik mający 169 cm wzrostu zaatakował sędziego w meczu przeciwko Grasshoppers Zurych. Juanito otrzymał drakońską karę w wysokości dwuletniego zakazu gry w Pucharach. Hiszpan postanowił przeprosić sędziego, a jego kara została skrócona do 14 miesięcy. Okazuje się, że to nie pierwszy wybryk narwanego Hiszpana. “Maravilla” zmierzył się z dawnym kolegą klubowym, Ullim Stelike, którego opluł.
    Następnie Juanito przeszedł samego siebie. W 1987 roku podczas półfinałowego meczu Pucharu Europy zdeptał leżącego Lothara Matthausa (najpierw stanął na jego plecach, potem celował w jego głowę). Za skandaliczne zachowania otrzymał czteroletni zakaz gry w Pucharach (początkowo mówiło się o pięciu
    latach).

    Często był obiektem nienawiści ze strony kibiców z innych drużyn, zwłaszcza Atletico Madryt. Juanito był postrzegany przez wielu kibiców jako prowokator, który podgrzewał atmosferę rywalizacji.

    W 1987 roku przeniósł się do Malagi. Po dwóch latach spędzonych w andaluzyjskim klubie postanowił zakończyć karierę. Hiszpan został trenerem, przejmując CP Merida (1991-1992).

    ŚMIERĆ

    W 2 kwietnia 1992 roku wydarzył się tragiczny wypadek. Po sezonie podczas powrotu do Madrytu wydarzył się wypadek samochodowy. Kierowca, z którym jechał Juanito chciał ominąć leżącego na jezdni
    pnia drzewa. Kierujący pojazdem zagapił innego pojazdu i doszło do wypadku, a Juanito zginął w wyniku obrażeń odniesionych po wypadku. Legendarny napastnik miał 37 lat.

    STYL JUANITO

    Był szybkim, zwinnym piłkarzem, posługiwał się dryblingiem.
    Uwielbiał walczyć o każdą piłkę i nie bał się wchodzić w ostre starcia z przeciwnikami. Charakteryzował się nieustępliwością, która była doceniona przez kibiców i działaczy. Juanito należał do grona osób potrafiących motywować innych zawodników do walki. Czasem dochodziło do napięć z kolegami z drużyny i trenerami. Jego upór na boisku przenosił się na relacje z innymi członkami drużyny.

    "Był kontrowersyjny, ale go kochaliśmy. Był jednym z nas. Piłkarski geniusz, dla mnie jak brat" - Jose Antonio Camacho.

    Hiszpan miał reputację osoby, która lubiła dobrą zabawę. Po niektórych spotkaniach pojawiały się
    doniesienia o jego uczestnictwie w głośnych imprezach, choć jego zachowanie nie było kontrowersyjne.

    Juanito nosił nr 7, który jest ważnym symbolem Królewskich. Kibice z sektora Fondo Sur w siódmej
    minucie meczu krzyczą: Illa, Illa, Illa, Juanito Maravilla!. Maravilla z języka hiszpańskiego znaczy Cud.

    Juanito zdobył serca kibiców Realu Madryt. Jego silny charakter, agresywny styl gry i skłonność do konfrontacji zarówno z rywalami, jak i z własnymi kolegami z drużyny, sprawiały, że nie wszyscy go lubili. Mimo to, jego tragiczna śmierć i legenda, którą pozostawił, sprawiły, że do dziś pozostaje zapamiętanym jako jedna z wybitnych Siódemek w historii klubu.

    STATYSTYKA:
    Występy: 397
    Gole:117

    Asysty: 24
    Żółte kartki: 62

    Czerwone kartki: 6

    OSIĄGNIĘCIA:
    Mistrz kraju: 5x
    Puchar Króla: 2x
    Puchar UEFA: 2x
    Superpuchar Hiszpanii:1x

    Czy ktoś słyszał o takiej narwanej “Siódemce”?

    Zdjęcie: RealMadryt.pl

    Źródło: WP Sportowe Fakty - ,, Boiskowy szaleniec, dla fanów Realu był "Cudem". Tragiczna historia
    legendy”, Chat GPT, Transfermarkt.
    KRÓLEWSKIE LEGENDY #1 Wczoraj Mineła 33 rocznica śmierci legendy Los Blancos. JUANITO (Juan Gomez Gonzalez) ur. 10 listopada 1954r. NAPASTNIK Atletico Madryt (1972-1973) Burgos CF (1973-1977) Real Madryt (1977-1987) Malaga (1987-1989) Los Boliches 5 spotkań (1991) Juanito urodził się 10 listopada 1954 roku w Maladze. Swoją karierę rozpoczął w lokalnym klubie Atletico Madryt. Kiedy miał 23 lata, trafił do Realu Madryt. Utalentowany Juanito szybko stał się ulubieńcem kibiców Los Blancos. Juanito był znany z twardej gry oraz nie uznawał kompromisów. Jego charakterystycznym gestem było trzymanie palca w górę, co symbolizowało determinację i walkę do samego końca. SZALONY MARAVILLA Kibice mocno cenili Juanito i uważali go za lidera na boisku. W 1978 roku napastnik mający 169 cm wzrostu zaatakował sędziego w meczu przeciwko Grasshoppers Zurych. Juanito otrzymał drakońską karę w wysokości dwuletniego zakazu gry w Pucharach. Hiszpan postanowił przeprosić sędziego, a jego kara została skrócona do 14 miesięcy. Okazuje się, że to nie pierwszy wybryk narwanego Hiszpana. “Maravilla” zmierzył się z dawnym kolegą klubowym, Ullim Stelike, którego opluł. Następnie Juanito przeszedł samego siebie. W 1987 roku podczas półfinałowego meczu Pucharu Europy zdeptał leżącego Lothara Matthausa (najpierw stanął na jego plecach, potem celował w jego głowę). Za skandaliczne zachowania otrzymał czteroletni zakaz gry w Pucharach (początkowo mówiło się o pięciu latach). Często był obiektem nienawiści ze strony kibiców z innych drużyn, zwłaszcza Atletico Madryt. Juanito był postrzegany przez wielu kibiców jako prowokator, który podgrzewał atmosferę rywalizacji. W 1987 roku przeniósł się do Malagi. Po dwóch latach spędzonych w andaluzyjskim klubie postanowił zakończyć karierę. Hiszpan został trenerem, przejmując CP Merida (1991-1992). ŚMIERĆ W 2 kwietnia 1992 roku wydarzył się tragiczny wypadek. Po sezonie podczas powrotu do Madrytu wydarzył się wypadek samochodowy. Kierowca, z którym jechał Juanito chciał ominąć leżącego na jezdni pnia drzewa. Kierujący pojazdem zagapił innego pojazdu i doszło do wypadku, a Juanito zginął w wyniku obrażeń odniesionych po wypadku. Legendarny napastnik miał 37 lat. STYL JUANITO Był szybkim, zwinnym piłkarzem, posługiwał się dryblingiem. Uwielbiał walczyć o każdą piłkę i nie bał się wchodzić w ostre starcia z przeciwnikami. Charakteryzował się nieustępliwością, która była doceniona przez kibiców i działaczy. Juanito należał do grona osób potrafiących motywować innych zawodników do walki. Czasem dochodziło do napięć z kolegami z drużyny i trenerami. Jego upór na boisku przenosił się na relacje z innymi członkami drużyny. "Był kontrowersyjny, ale go kochaliśmy. Był jednym z nas. Piłkarski geniusz, dla mnie jak brat" - Jose Antonio Camacho. Hiszpan miał reputację osoby, która lubiła dobrą zabawę. Po niektórych spotkaniach pojawiały się doniesienia o jego uczestnictwie w głośnych imprezach, choć jego zachowanie nie było kontrowersyjne. Juanito nosił nr 7, który jest ważnym symbolem Królewskich. Kibice z sektora Fondo Sur w siódmej minucie meczu krzyczą: Illa, Illa, Illa, Juanito Maravilla!. Maravilla z języka hiszpańskiego znaczy Cud. Juanito zdobył serca kibiców Realu Madryt. Jego silny charakter, agresywny styl gry i skłonność do konfrontacji zarówno z rywalami, jak i z własnymi kolegami z drużyny, sprawiały, że nie wszyscy go lubili. Mimo to, jego tragiczna śmierć i legenda, którą pozostawił, sprawiły, że do dziś pozostaje zapamiętanym jako jedna z wybitnych Siódemek w historii klubu. STATYSTYKA: Występy: 397 Gole:117 Asysty: 24 Żółte kartki: 62 Czerwone kartki: 6 OSIĄGNIĘCIA: Mistrz kraju: 5x Puchar Króla: 2x Puchar UEFA: 2x Superpuchar Hiszpanii:1x Czy ktoś słyszał o takiej narwanej “Siódemce”? Zdjęcie: RealMadryt.pl Źródło: WP Sportowe Fakty - ,, Boiskowy szaleniec, dla fanów Realu był "Cudem". Tragiczna historia legendy”, Chat GPT, Transfermarkt.
  • 917 gol Legendy Realu Madryt

    917 gol Legendy Realu Madryt
  • Niezależnie gdziedżiny zostają
    Legendy!!
    Niezależnie gdzie☝️dżiny zostają👖😄 Legendy!!
  • Legendy Realu Madryt przegrały z Legendami Barcelony 2:5 w meczu rozgrywanym w Hongkongu!

    Owen 8'
    David Villa 28'
    Owen 50'
    David Villa 57'
    Saviola 58'
    Kluivert 62'
    David Villa 80'

    🚨 Legendy Realu Madryt przegrały z Legendami Barcelony 2:5 w meczu rozgrywanym w Hongkongu! ⚽ Owen 8' ⚽ David Villa 28' ⚽ Owen 50' ⚽ David Villa 57' ⚽ Saviola 58' ⚽ Kluivert 62' ⚽ David Villa 80'
  • #legendy

    Ivan Helguera przyszedł na świat w 1975 roku w miejscowości Santander. Do Realu Madryt trafił w roku 1999 i został w nim do 2007. W Realu zagrał w 229 meczach i strzelił 18 goli. Zdobył trzykrotnie tytuł mistrza Hiszpanii, dwukrotnie Puchar Mistrzów, dwa razy Superpuchar Hiszpanii i po jednym razie Puchar Interkontynentalny i Superpuchar Europy.
    #legendy Ivan Helguera przyszedł na świat w 1975 roku w miejscowości Santander. Do Realu Madryt trafił w roku 1999 i został w nim do 2007. W Realu zagrał w 229 meczach i strzelił 18 goli. Zdobył trzykrotnie tytuł mistrza Hiszpanii, dwukrotnie Puchar Mistrzów, dwa razy Superpuchar Hiszpanii i po jednym razie Puchar Interkontynentalny i Superpuchar Europy.
Więcej wyników
Zostań PRO
Wybierz pakiet odpowiedni dla Siebie